Ο Φερνάντο Σάντος είναι ο προπονητής, ο οποίος μετά τον Ότο Ρεχάγκελ οδήγησε την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου στη μεγαλύτερη επιτυχία της μετά την κατάκτηση του EURO 2004. Ίσως και μέχρι την επόμενη, αφού η αναμέτρηση με την…
Κόστα Ρίκα για τη φάση των «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.
Το
ζήτησε από μια πρώην συνεργάτιδα του Πορτογάλου, δυο λόγια, προκειμένου να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα τον Σάντος στην καθημερινότητά του. Η Λίνα Ροδίτου εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου της ΑΕΚ από το 2004 έως το 2009 και μας μεταφέρει τις «εικόνες» της για τον Φερνάντο Σάντος. Τον δικό μας και «Έλληνα» Φερνάντο Σάντος…
Ακολουθεί το κείμενο της Λίνας Ροδίτου για το :
Όταν μου ζητήθηκε απο τον Θοδωρή να γράψω αυτό το κείμενο, η πρώτη σκέψη ήταν όχι… Τί να πω εγώ, τί μπορώ να πω εγώ για αυτόν τον άνθρωπο…
Όμως ήταν τόσες οι αναμνήσεις και οι σκέψεις μου για εκείνον που περνούσαν απο το μυαλό μου, που είπα θα γράψω κάτι όχι για αυτόν αλλά προς αυτόν…
Προς τον ΚΥΡΙΟ Φερνάντο Σάντος,
Τα θυμάμαι όλα σαν χθες… Ένα τηλεφώνημα μεσημέρι Σαββάτου, καλοκαίρι, απο τα γραφεία του ΜΕΓΚΑ σε εναν μανατζερ… «Ποιός είναι ο προπονητής;» – «Έλα στην παρουσίαση να τον δεις, δεν μπορώ να πω περισσότερα» μου είπε… Πήγα και κάπως έτσι ξεκινά η γνωριμία μου με τον κόουτς, με τον Μίστερ, με τον αγαπημένο Φερνάντο Σάντος.
Τον έζησα στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ, πως ήρθε μια μέρα στην Ελλάδα έτσι περίεργα, πως έφυγε κινηματογραφικά, τα χιονισμένα βράδια στην Ερυθραία στις συναντήσεις με τους παίκτες για να μείνει, η αιφνιδιαστική επίσκεψη στο σπίτι του απο μια χούφτα ανθρώπους (δημοσιογράφους και μη) που δεν θέλαμε να τον αποχωριστούμε. Λίγα χρόνια αργότερα είχα την τιμή να συνεργάζομαι μαζί του στην ΑΕΚ. Πάλι καλοκαίρι, κουρασμένος απο το ταξίδι αλλά εκεί να δουλεύει απο το πρώτο λεπτό, να σχεδιάζει, να ονειρεύεται την ΑΕΚ που χτιζόταν το 2004. Νέα παιδιά τα περισσότερα και εκείνος η πατρική φιγούρα να προσπαθεί
να ενώσει τα κομμάτια της διαλυμένης ομάδας… Τον είδα να περνάει αργά το βράδυ για μια τελευταία ματιά έξω από το διάδρομο όπου ήταν τα δωμάτια των παικτών και να τους περιμένει στο πεζοδρόμιο στη βόλτα τους στο Cogne, σαν τον πατέρα που δεν χάνει τα παιδιά του από τα μάτια του.
Τον είδα να φωνάζει και να διακόπτει την προπόνηση και δεκάδες χαρτιά να πετάγονται στον αέρα… Να πιάνει τους παίκτες από το χέρι και να δείχνει βήμα βήμα τι να κάνουν, τον είδα να «μαυρίζει» για μια ήττα σε ένα… φιλικό και να τους μαζεύει για ομιλία μέσα στο βράδυ! Τον είδα να στέλνει τον Σωκράτη στη Νίκη Βόλου… Μα στη Νίκη Βόλου; «Πρέπει να πάρει παιχνίδια, όχι να μείνει στον πάγκο,θα φτάσει πολύ ψηλά» η απάντηση του. Δικαιώθηκε.
Τον άκουσα να μιλάει για την Ελλάδα και να την αποκαλεί πατρίδα του… Να μας ζητάει να του κανονίσουμε να επισκεφθεί τα Μετέωρα και όμορφους προορισμούς για να γνωρίσει τη χώρα μας. Βαθιά θρησκευόμενος ήθελε πάντα το ξενοδοχείο της ομάδας να έχει κοντά εκκλησία για να την επισκεφθεί το πρωί της Κυριακής.
Τα γούρια του και το τσιγάρο, το απαγορευμένο, που δεν είχε πότε πάνω του… αυτό το λυτρωτικό τσιγάρο μετά το τέλος του αγώνα, δανεικό απο κάποιον, έδιωχνε με τον καπνό του όλη την ένταση. Τον είδα να φεύγει και να με παρηγορεί που τον έχανα… Εκείνη η σιωπή στους Θρακομακεδονες… Αφού όλοι τον ήθελαν γιατί έφυγε; Και εκτίμησα ακόμη περισσότερο τον άνθρωπο Φερνάντο Σάντος που κατάλαβε και δεν σταμάτησε ποτέ να εκτιμά βαθιά τον Ντεμη Νικολαϊδη.
Έφτασα μέχρι τη Λισαβόνα, όπου λατρευόταν ως προπονητής της Μπενφίκα και ένιωσα την αποδοχή στο πρόσωπο του. Ο Κατσουράνης παίκτης, ο Σάντος προπονητής στο στάδιο Ντα Λουζ … Και ένας αετός να πετά από πάνω τους…
Τι περίεργες εικόνες, πως δένουν στη σκέψη…
Η Εθνική είναι η μεγάλη του αγάπη. Η χαρά που δίνει στον κόσμο, στους Έλληνες που όπως λέει τόσο υποφέρουν τα τελευταία χρόνια… Μα και η Πορτογαλία έχει προβλήματα μιστερ… Ναι, απαντά και συνεχίζει να μιλά για τους Έλληνες…
Να ρωτάει πάντα τι κάνουν οι φίλοι και οι γνωστοί και πως τα καταφέρνουν στη ζωή τους. Να μιλά για τη ζωή στην Ελλάδα και πόσο έχει αλλάξει την πορτογαλική συμπεριφορά του. Και μετά το τέλος, τι μίστερ; Ένα σφίξιμο στα χείλη και μετά ένα χαμόγελο αυτό που πάντα σχημάτιζε για να δίνει αισιοδοξία και πίστη, ένα χαμόγελο οτι θα είναι πάντα εδώ στην Ελλάδα που τόσο αγαπάει.
Γιατί ο Φερνάντο Σάντος – όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται- είναι ο πιο χαμογελαστός άνθρωπος που έχω γνωρίσει, που έχω την τιμή να γνωρίζω και να αγαπώ βαθιά σαν δεύτερο πατέρα μου… Η Λίνα Ροδίτου εργάστηκε από το 1996 έως το 2004 στο Τμήμα Ενημέρωσης, στο Αθλητικό Τμήμα του ΜEGA, έχοντας την ευθύνη στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ, ενώ από το 2004 έως το 2009 εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου της ΠΑΕ ΑΕΚ.
Πηγή: www.coppa.gr
Via
Κόστα Ρίκα για τη φάση των «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.
Το
ζήτησε από μια πρώην συνεργάτιδα του Πορτογάλου, δυο λόγια, προκειμένου να γνωρίσουμε όλοι μας καλύτερα τον Σάντος στην καθημερινότητά του. Η Λίνα Ροδίτου εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου της ΑΕΚ από το 2004 έως το 2009 και μας μεταφέρει τις «εικόνες» της για τον Φερνάντο Σάντος. Τον δικό μας και «Έλληνα» Φερνάντο Σάντος…
Ακολουθεί το κείμενο της Λίνας Ροδίτου για το :
Όταν μου ζητήθηκε απο τον Θοδωρή να γράψω αυτό το κείμενο, η πρώτη σκέψη ήταν όχι… Τί να πω εγώ, τί μπορώ να πω εγώ για αυτόν τον άνθρωπο…
Όμως ήταν τόσες οι αναμνήσεις και οι σκέψεις μου για εκείνον που περνούσαν απο το μυαλό μου, που είπα θα γράψω κάτι όχι για αυτόν αλλά προς αυτόν…
Προς τον ΚΥΡΙΟ Φερνάντο Σάντος,
Τα θυμάμαι όλα σαν χθες… Ένα τηλεφώνημα μεσημέρι Σαββάτου, καλοκαίρι, απο τα γραφεία του ΜΕΓΚΑ σε εναν μανατζερ… «Ποιός είναι ο προπονητής;» – «Έλα στην παρουσίαση να τον δεις, δεν μπορώ να πω περισσότερα» μου είπε… Πήγα και κάπως έτσι ξεκινά η γνωριμία μου με τον κόουτς, με τον Μίστερ, με τον αγαπημένο Φερνάντο Σάντος.
Τον έζησα στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ, πως ήρθε μια μέρα στην Ελλάδα έτσι περίεργα, πως έφυγε κινηματογραφικά, τα χιονισμένα βράδια στην Ερυθραία στις συναντήσεις με τους παίκτες για να μείνει, η αιφνιδιαστική επίσκεψη στο σπίτι του απο μια χούφτα ανθρώπους (δημοσιογράφους και μη) που δεν θέλαμε να τον αποχωριστούμε. Λίγα χρόνια αργότερα είχα την τιμή να συνεργάζομαι μαζί του στην ΑΕΚ. Πάλι καλοκαίρι, κουρασμένος απο το ταξίδι αλλά εκεί να δουλεύει απο το πρώτο λεπτό, να σχεδιάζει, να ονειρεύεται την ΑΕΚ που χτιζόταν το 2004. Νέα παιδιά τα περισσότερα και εκείνος η πατρική φιγούρα να προσπαθεί
να ενώσει τα κομμάτια της διαλυμένης ομάδας… Τον είδα να περνάει αργά το βράδυ για μια τελευταία ματιά έξω από το διάδρομο όπου ήταν τα δωμάτια των παικτών και να τους περιμένει στο πεζοδρόμιο στη βόλτα τους στο Cogne, σαν τον πατέρα που δεν χάνει τα παιδιά του από τα μάτια του.
Τον είδα να φωνάζει και να διακόπτει την προπόνηση και δεκάδες χαρτιά να πετάγονται στον αέρα… Να πιάνει τους παίκτες από το χέρι και να δείχνει βήμα βήμα τι να κάνουν, τον είδα να «μαυρίζει» για μια ήττα σε ένα… φιλικό και να τους μαζεύει για ομιλία μέσα στο βράδυ! Τον είδα να στέλνει τον Σωκράτη στη Νίκη Βόλου… Μα στη Νίκη Βόλου; «Πρέπει να πάρει παιχνίδια, όχι να μείνει στον πάγκο,θα φτάσει πολύ ψηλά» η απάντηση του. Δικαιώθηκε.
Τον άκουσα να μιλάει για την Ελλάδα και να την αποκαλεί πατρίδα του… Να μας ζητάει να του κανονίσουμε να επισκεφθεί τα Μετέωρα και όμορφους προορισμούς για να γνωρίσει τη χώρα μας. Βαθιά θρησκευόμενος ήθελε πάντα το ξενοδοχείο της ομάδας να έχει κοντά εκκλησία για να την επισκεφθεί το πρωί της Κυριακής.
Τα γούρια του και το τσιγάρο, το απαγορευμένο, που δεν είχε πότε πάνω του… αυτό το λυτρωτικό τσιγάρο μετά το τέλος του αγώνα, δανεικό απο κάποιον, έδιωχνε με τον καπνό του όλη την ένταση. Τον είδα να φεύγει και να με παρηγορεί που τον έχανα… Εκείνη η σιωπή στους Θρακομακεδονες… Αφού όλοι τον ήθελαν γιατί έφυγε; Και εκτίμησα ακόμη περισσότερο τον άνθρωπο Φερνάντο Σάντος που κατάλαβε και δεν σταμάτησε ποτέ να εκτιμά βαθιά τον Ντεμη Νικολαϊδη.
Έφτασα μέχρι τη Λισαβόνα, όπου λατρευόταν ως προπονητής της Μπενφίκα και ένιωσα την αποδοχή στο πρόσωπο του. Ο Κατσουράνης παίκτης, ο Σάντος προπονητής στο στάδιο Ντα Λουζ … Και ένας αετός να πετά από πάνω τους…
Τι περίεργες εικόνες, πως δένουν στη σκέψη…
Η Εθνική είναι η μεγάλη του αγάπη. Η χαρά που δίνει στον κόσμο, στους Έλληνες που όπως λέει τόσο υποφέρουν τα τελευταία χρόνια… Μα και η Πορτογαλία έχει προβλήματα μιστερ… Ναι, απαντά και συνεχίζει να μιλά για τους Έλληνες…
Να ρωτάει πάντα τι κάνουν οι φίλοι και οι γνωστοί και πως τα καταφέρνουν στη ζωή τους. Να μιλά για τη ζωή στην Ελλάδα και πόσο έχει αλλάξει την πορτογαλική συμπεριφορά του. Και μετά το τέλος, τι μίστερ; Ένα σφίξιμο στα χείλη και μετά ένα χαμόγελο αυτό που πάντα σχημάτιζε για να δίνει αισιοδοξία και πίστη, ένα χαμόγελο οτι θα είναι πάντα εδώ στην Ελλάδα που τόσο αγαπάει.
Γιατί ο Φερνάντο Σάντος – όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται- είναι ο πιο χαμογελαστός άνθρωπος που έχω γνωρίσει, που έχω την τιμή να γνωρίζω και να αγαπώ βαθιά σαν δεύτερο πατέρα μου… Η Λίνα Ροδίτου εργάστηκε από το 1996 έως το 2004 στο Τμήμα Ενημέρωσης, στο Αθλητικό Τμήμα του ΜEGA, έχοντας την ευθύνη στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ, ενώ από το 2004 έως το 2009 εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου της ΠΑΕ ΑΕΚ.
Πηγή: www.coppa.gr
Via
www.SPORstories.eu .
SPORTS NEWS LIVE BET GAMES SCORES stoixhma olimpiakos- pao nea panathinaikos ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΠΑΟΚ ΑΕΚ ΑΣΤΕΙΑ VIDEO LIVESCORES POKER KAZINO YGEIA ANEKDOTA LIVE STREAM TV
Πώς κερδίζω χρήματα από το internet ; Πώς βγάζω λεφτά από το σπίτι ; Που θα θα βρω δουλειά χωρίς κεφάλαια ; Έχω δουλειά αλλά δεν μου φτάνει ο μισθός και τι να κάνω για να ενισχύσω το εισόδημά μου ; Που να βρω δουλειά με τέτοια κρίση τώρα που είμαι άνεργος ;
Για να μάθεις τις απαντήσεις πάτησε τώρα ΕΔΩ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου